Vlaams humanisme

.

.

De linkse poco’s waren weer’s in alle staten, over het jaarlijks bezoek van Vader Pieter en dochter Carrera Neefs aan het graf van een collaborateur, niet de eerste de beste, maar laat het ons houden op een collaborateur.

.

Na de commotie voelde Pieter zich gesterkt, toen een zekere Jan hem een bemoedigend bericht stuurde, dat zelfs afsloot met Hou Zee! Om de provocatie van dochterlief nog wat meer kracht te geven, deelde Pieter dan ook prompt dat bericht.

.

.

Mensen zijn hetzelfde in pijn, verdriet, en verlies. (groen onderstreept)

.

We weten het liever niet, maar wie de reeks over Patrick Haemers heeft gevolgd, kon daar ook een mama en een zoon zien, die toch nog steeds hielden van Patrick en zeker de mama, de moederliefde en haar gebroken hart raakten iedereen.

.

Zelfs Marc Dutroux, Ronald Janssen, Pandy, Horion en anderen zullen ook wel mensen hebben die toch nog naar hen omkijken, ook na hun dood, omwille van dezelfde redenen. En ook daar zouden Pieter, Carrera, Jan dus begrip voor opbrengen, gezien ze zelf ervaringsdeskundige zijn, op het niveau van Wim Heubel en zoveel andere dierbaren die zij niet willen vergeten en door anderen uitgespuwd worden.

.

Jan zijn motivatie is zo ontroerend menselijk dat het wel een pamflet lijkt voor elkeen, die in zo’n situatie zit. Hij betreurt dat de poco’s daar zo verontwaardigd op reageren en zegt dat ze mogen oprotten als we het niet willen begrijpen. Hij heeft de mond vol over onze eer is trouw.

.

Wie dit allemaal leest, met en open geest, leest ook een pleidooi, voor IS-kinderen, die ondanks de misdaden van de ouders, niet kunnen verantwoordelijk geacht worden hiervoor. Kinderen die door grootouders of familie kunnen worden opgevoed.

.

Het lijkt…

.

.

Volgens de partij die Pieter en Carrera aanhangen, moeten die kinderen afgemaakt worden of in het beste geval maar wegrotten waar ze zijn. De gevoelens waarop Jan, Pieter en Carrera en bij uitbreiding de hele meute, zich beroepen om hun grafbezoek aan een collaborateur, worden totaal genegeerd door hen, als het over IS foreign fighters, hun weduwen, kinderen of gerelateerde gaan.

.

Wie mensen ontmenselijkt heeft het voordeel dat hij daar ook niet meer hoeft over na te denken, uiteraard of bij stil te staan.

.

Zouden Pieter , Jan en Carrera en co ook menselijke emoties en noden, als een exclusief Vlaams privilege zien. Wat gezien de partij die ze aanhangen niet zo verbazend is natuurlijk. Menesenrechten vinden ze ook maar niks, zo lang zij zelf het onderwerp niet zijn.

.

Tijdens de lockdowns blijkt telkens hoezeer de partij belang hecht aan mensenrechten. In die mate zelfs dat haar voorzitter, niet eens bereid was zijn individueel mensenrecht op privacy, op te geven omwille van die Corona app, zelfs niet in het belang van zijn medemensen., het volk.

.

De Vraag van Jan (rood onderstreept)

Jan stelt zich de vraag of het moet gedeeld worden op social media.

.

Wel, Jan, stel je voor dat de zoon van Patrick Haemers het graf van zijn vader bezoekt en een post plaatst over zijn vader, als zijnde een held, dat de politie wel haar versie heeft, maar dat hij eigenlijk een idealist was en een lieve mens?

.

Hoe lang zou het duren dat zijn partij moord en brand roept?

.

Denk maar aan de hysterie, over het dan nog vals bericht, als zou de moordenaar van de leraar in Parijs, begraven zijn geweest als een held van het “islamfundamentalisme” en gebruikt worden voor anti-Westerse propaganda.

.

.

Wel Jan, Pieter, Carrera en alle vereerders van nazi-collaborateurs en het gedachtengoed, er is de menselijke, intieme kant aan iemand herdenken. Dat is jullie gegund, omdat wij hier enigszins begrip kunnen voor opbrengen, als mens met empathie en medeleven. Wij zijn zelfs zeer vergevingsgezind voor mensen die het gedachtengoed afzweren.

.

Kent u deze broers?

.

.

Hun grootvader vertelde hen nog dat “het enige wat Hitler niet goed had gedaan, was dat hij niet alle Joden kapot had gemaakt”. Ook zij groeiden op in die middens.

Of deze man?

.

.

Dood met de kogel voor Wim Claeys?

.

Ongetwijfeld kent u ze allemaal, wel. Allemaal opgegroeid in dezelfde middens als Jan, Pieter, Carrera en anderen. Mensen die bij het ouder worden voor zich zelf zijn beginnen denken en inzagen waar het Vlaamsnationalisme van Vlaams Belang en NVA, uiteindelijk heen leidt. En kozen ervoor hier openlijk afstand van te nemen en het zelfs te veroordelen.

.

De provocatie en het recidivisme

.

Rekening houdend met de boodschap van Carrera, vervelt hun humaniteit als uitleg, tot een dun laagje vernis, dat een doordachte provocatie moet verhullen. Een propaganda stunt om ons van poco linkse intolerantie te beschuldigen en gelijk het gedachtengoed te vergoelijken, want “in een oorlog schrijven de overwinnaars het meeste van het verhaal. Maar ze is geen ontkenner.”

.

Mensen als Pieter, Carrera en Jan zullen natuurlijk als geen ander weten hoe groot de kans is dat kinderen die in haatvolle middens opgroeien, het gedachtengoed van de ouders kunnen overerven. Aan zichzelf kent een extremist natuurlijk een ander extremist.

.

Toch beschouw ik Jan zijn post als een oproep om meer menselijkheid en de IS kinderen en ouders terug naar hier te halen, want hij begrijpt het leed van familie en vrienden.

.

Hun vertrek, was net zoals de collaboratie fout. Als we de logica van Jan Jambon Pieter en Carrera, volgen, kunnen we eigenlijk stellen dat ook zij opgegroeid zijn in middens waar bepaalde idealen werden nagestreefd en ook zij, waarschijnlijk hun redenen hebben. En de middens, dat waren ook de Cyriel Verschaeves, die net als salafistische haatpredikers, jongemannen hun hoofd opdraaiden. Vaak jongemannen met veel frustraties, vaak voortvloeiend uit persoonlijk falen en de verleiding om geen “nobody” meer te zijn… Vaak de meest gemotiveerde beulen, à la Fernand Weiss.

.

Laat ons niet opjagen over wat Vlaamsnationalistische exclusieve menselijkheid en provocaties en het eerder gebruiken om hun haat retoriek jegens moslims/IS strijders te counteren, want nog maar ‘s, blijkt hoe sterk beide milieus op elkaar lijken.

.

.

Haat en angst zaaien binnen hun eigen gemeenschap voor alles wat anders is, zichzelf boven een ander stellen en zich steeds in de slachtofferrol wentelen.

.

De ene roept “Onze eer is trouw en Hou Zee” de ander ‘allahu akbar”, en allebei zijn het vaandelzwaaiers met pick up trucks meestal.

.

Amnestie?

.

De Vlaamse eis om amnestie mag dus wel nog voor even in de koelkast, gezien er duidelijk nog veel sujetten rondlopen die niet tot voortschrijdend inzicht kwamen en nog steeds overtuigde fascisten en potentiële treinvullers zijn, zonder zich daar vragen bij te stellen.

.

Pieter, Jan en Carrera doen me denken aan Ledy Broeckx. Allemaal dezelfde, binnen de zwarte zuil van het Vlaamsnationalisme, gedreven door blinde haat, nijd, rancune en revanchisme. Het soort dat de misdadigers van toen verheerlijkt en zichzelf als slachtoffer zien.

.